بچه های اوتیسم سرزمین من
سلامتیران: رئیس انجمن گفتار درمانی ایران گفت: بیش از 300 هزار مبتلا به اوتیسم در کشور وجود دارد.
اتابک وثوقی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامتیران افزود: هزینه‌های توانبخشی، گفتار درمانی، کاردرمانی و روانپزشکی این بیماران سرسام‌آور است که دولت باید از این افراد حمایت جدی کند.وی ادامه داد: اوتیسم به معنای درخود ماندگی یک اختلال رشد است که در دوران رشد کودک کم‌کم ظاهر شده و در آن، فرد نسبت به رفتارهای اجتماعی و ارتباطات مناسب دچار مشکل می‌شود. وی اضافه کرد: این افراد در رشد زبان و درک مفاهیم دچار اختلال می‌شوند و در استفاده از ضمایر مناسب، انجام یکسری آداب خاص و رفتارهای اجتماعی دچار مشکل می‌شوند. همچنین در این افراد تغییرات مختلف شنوایی، چشمی و رشد هوشی به وجود می‌آید. وثوقی تصریح کرد: آمار جهانی اوتیسم، یک تا 4 درصد است ولی گفته می‌شود در ایران آمار مبتلایان به این عارضه یک درصد است. یعنی بیش از 300 هزار نوزاد متولدشده در ایران به اوتیسم مبتلا هستند. همچنین مبتلایان مرد به این عارضه 3 تا 4 برابر بیشتر از زنان هستند. وی با بیان اینکه ممکن است اوتیسم با تشنج همراه باشد، اضافه کرد: 70 تا 80 درصد این مبتلایان ممکن است اختلال هوشی داشته باشند.رئیس انجمن گفتار درمانی ایران اظهار داشت: علت ابتلا به این عارضه هنوز مشخص نیست اما گزارش‌های مختلفی بر نقش ژن‌ها در این عارضه به دست رسیده است. وثوقی با بیان اینکه مهمترین مشکل مبتلایان به این عارضه ارتباط است، عنوان کرد: این افراد ارتباط چشمی و فیزیکی نامناسبی دارند و نمی‌توانند ارتباط صحیحی با اسباب‌‌بازی‌ها و دوستان خود داشته باشند و ممکن است با افسردگی‌هایی در دوران کودکی مواجه شوند. این افراد همچین معمولاً دچار پژواک گویی هستند و برخی از آنها حتی تا حد کلمه هم نمی‌توانند صحبت کنند. در واقع، مشکل آنها این است که نمی‌توانند از گفتار به عنوان وسیله ارتباطی استفاده کنند و بسیاری اوقات داد و فریاد را به جای وسیله ارتباطی در اختیار می‌گیرند و خانواده‌ها هم معمولاً به سرعت به خواسته آنها جواب می‌دهند. برخی دیگر که هوش بالاتری دارند خانواده خود را به سمت خواسته خود می‌کشانند یا صدای خاصی برای خواسته خود در نظر می‌گیرند. آنها همچنین نمی‌توانند از نظر حسی و همدلی خود را جای دیگری قرار دهند. وی افزود: بال و پر زدن، پریدن، رفتارهای وسواسی خاص، تحریکات شنوایی و بینایی و لمسی از دیگر عوارض این بیماری است که هر چه زودتر تشخیص داده شود نتیجه بهتری از کار درمانی می‌توان گرفت. گروه‌های مختلفی از جمله روانپزشکان، کاردرمانان و گفتاردرمانان برای بهبود این افراد فعالیت می‌کنند اما متأسفانه بسیاری از خانواده‌ها به علت اینکه نمی‌خواهند فرزندشان برچسب بخورد برای تشخیص قدم جلو نمی گذارند. وثوقی ادامه داد: درمان قطعی برای این افراد وجود ندارد ولی تا حدودی می‌توان زندگی فرد را بهبود بخشید. روش‌هایی مانند PRT که گفتار را درونی سازی می‌کند، دستگاه‌های جدیدی مانند دستگاه آموزش حسی که در عرض 30 روز چند حس را همزمان تحریک می‌کند و روش ای بی ای که یک هفته گفتار، زبان و حرکت فرد را ارزیابی می‌کند و سپس برنامه‌ریزی درمانی ارائه می‌دهد از مهمترین روش‌های ایجاد بهبودی برای مبتلایان به این عارضه است. وی یادآور شد: سازمان بهزیستی، 12 مراکز نگهداری شبانه‌روزی برای این افراد ایجاد کرده است که با وجود یارانه کم کسی حاضر به راه‌اندازی این مراکز نمی‌شود. همچنین این سازمان هزار و 800 کودک مبتلا را شناسایی کرده است که 600 نفر آنها تحت پوشش هستند. معتقدم مبتلایان به اوتیسم باید در متن جامعه رشد کنند. وثوقی با اشاره به مشکلات خانواده‌های این بیماران گفت: هزینه‌های توانبخشی، گفتار درمانی، کاردرمانی و روانپزشکی این بیماران سرسام‌آور است و گاهی اوقات سال‌های زیادی نیاز به این درمان‌ها وجود دارد که دولت باید از این افراد حمایت جدی کند. وثوقی تاکید کرد: وزارت بهداشت سازمان آموزش و پرورش استثنایی، سازمان بهزیستی، سازمان نظام روانشناسی، نظام پزشکی و وزارت رفاه باید پروتکل درمانی برای مبتلایان به اوتیسم را تدوین کنند تا مشخص شود نوزادی که با این اختلال متولد می‌شوند باید چه مسیری را برای درمان طی کند. وی با بیان اینکه وزارت رفاه برای بیمه این افراد باید فکری بکند، خاطرنشان کرد: خانواده‌های مبتلایان به اوتیسم حداقل 400 هزار تومان تا 2 میلیون تومان در ماه برای هزینه‌های پرستار، مربی و درمانگر پرداخت می‌کنند.
نوشته شده در یکشنبه 89/9/21ساعت
11:36 صبح توسط امین فرهادی
نظرات ( ) |
